Hier is alles wat u moet weten over de gevolgen van de nieuwe Spaanse huisvestingswet, bekend als de Ley de Viviendas, voor u, of u nu huurder of verhuurder bent.
Prijscontroles op verhuur
Een van de belangrijkste aspecten van de nieuwe wet is dat het lokale overheden en gemeenten de mogelijkheid geeft om “gestresste” marktzones te identificeren en huurprijsplafonds in die gebieden vast te stellen. Er moet aan ten minste één van de twee voorwaarden zijn voldaan om een locatie te classificeren als ‘gestrest’. Dit zijn plaatsen waar gezinnen meer dan 30% van hun inkomen besteden aan het betalen van de huur en waar de Consumentenprijsindex (CPI) vijf punten hoger is dan het provinciegemiddelde. De prijsbeperkingen op huurprijzen zullen verschillen naargelang de eigenaar van het appartement iemand is die meer dan tien woningen heeft
Huurverhogingsindex
Tot dat moment had de verhuurder de bevoegdheid om de huur elk jaar te verhogen met hetzelfde percentage als de CPI voor de eerste vijf jaar van de huurovereenkomst. De nieuwe wet zal ook een nieuwe index creëren die de inflatie zal vervangen en een beperking van 2% zal hebben op de jaarlijkse verhoging van huurbetalingen vanaf 2025.
Agentschap kosten
Onder de nieuwe regel zijn eigenaren in plaats van huurders nu verantwoordelijk voor het betalen van bemiddelingskosten, die in Spanje doorgaans gelijk zijn aan een maand huur of zelfs meer. De wetgeving verbiedt om huurders ook gemeenschappelijke of gemeentelijke heffingen te laten betalen.
Fiscale boetes voor leegstaande woningen
In deze situatie wordt een toeslag van maximaal 150 procent op de onroerendgoedbelasting (IBI) toegepast. Als de eigenaar van het onroerend goed vier of meer woningen bezit, wordt het onroerend goed geacht “permanent leeg te staan” als het “voortdurend en zonder geldige reden gedurende een periode van meer dan twee jaar” leegstaat.
Fiscale voordelen
Verhuurders kunnen in 2024 gaan profiteren van de nieuwe woningwet door middel van een aantal fiscale stimuleringsmaatregelen. Momenteel kunnen huisbazen 60% van de huur die ze in rekening brengen aftrekken van hun betaling van de inkomstenbelasting, maar in gebieden die als “gestrest” worden beschouwd, wordt deze aftrek teruggebracht tot 50%.
